Page 86 - GALENIKA MEDICAL JOURNAL

poboljšana energija miokarda, aktivacija kardioprotektivnih miokarda je poboljšao ejekcionu frakciju lijeve komore i
nishodnih mehanizama koji uravnotežuju remodelovanje, smanjio učestalost aritmija, veličinu infarkta i stopu apop-
antifibrozni i antiapoptotski procesi, kao i direktna interak- toze. Ovi efekti se pripisuju zaštiti mitohondrija, slabljenju
cija između kardiomiocita i SGLT2 inhibitora. Takođe, pretkli- proizvodnje reaktivnih vrsta kiseonika i povećanju antiapop-
ničkim studijama je dokazan povoljan efekat na inflamaciju, totičkih proteina.
putem redukcije interleukina-1, interleukina-6 i tumorskog
faktora nekroze alfa (TNF-α) i na oksidativni stres, uz očuva- Imajući u vidu rezultate ovih eksperimentalnih studija,
nju oksidacije glukoze, povećanje oksidacije ketona i sma- moglo bi se zaključiti da postoje faktori koji mogu uticati na
21
njenje oksidacije masnih kiselina. To sve ukazuje na potenci- efikasnost i sigurnost inhibicije SGLT2 , kao što su promje-
jalni benefit primjene SGLT2 . ne u hemodinamskoj stabilnosti, minutnom volumenu, in-
26
trakardijalnom pritisku punjenja, stepenu disfunkcije lijeve
Upotreba empagliflozina prije AMI na životinjskim mo- komore, perfuziji perifernih organa, bubrežnoj funkciji, kao
delima rezultirala je približno 50% smanjenjem veličine in- i primjena istovremene terapije, uključujući i koronarnu re-
farkta. Ovaj efekat je prvenstveno povezan sa smanjenjem vaskularizaciju.
intracelularnog Na+ i Ca2+ u izolovanim kardiomiocitima .
27
Nakon AMI, liječenje empagliflozinom očuvalo je aerobni
metabolizam kroz smanjenje unosa slobodnih masnih ki-
selina u miokard. Tretman dapagliflozinom tokom infarkta

Zaključak

Rano započinjanje terapije SGLT2 inhibitorima ima potencijal da poboljša preživljavanje (odnosno,
ishod) kod pacijenata sa ACS, i to kroz efekat na neurohumoralni sistem, kroz regresiju nekroze
kardiomiocita i reperfuzijske ozljede, natriuretski efekat, kroz suženje aferentnih arteriola,

ublažavanje volumnog preopterećenja i smanjenje intraglomerularnog pritiska. Upotreba SGLT2
inhibitora kod ovih pacijenata je racionalna, jer pomaže u očuvanju i sistolne i dijastolne funkcije
lijeve komore i redukuje MACE. Iako smjernice i dalje ne podržavaju upotrebu ovih lijekova, kliničke
studije koje su u toku i ove koje su već završene, otvaraju širom vrata upotrebi SGLT2 kod pacijenata
sa ACS, i pored mogućih štetnih efekata lijeka koji se moraju uzeti u obzir prilikom njegove primjene.
Optimizacija farmakološkog tretmana koronarne bolesti, uz optimizaciju tretmana komorbiditeta,
te individualni pristup pacijentu, uz stratifikaciju pacijenata pri prijemu za primarnu perkutanu
koronarnu intervenciju predstavlja imperativan algoritam tretmana pacijenata sa dijagnozom
akutnog infarkta miokarda. Farmakološka optimizacija terapije u skladu sa profilom pacijenta, tj.

izbor i doziranje medikamenata u skladu sa savremenim preporukama i stanjem pacijenta, kao i
svim karakteristikama njegove bolesti, uključujući i genetske polimorfizme koji uslovljavaju pojačan
efekat, odnosno rezistenciju na lijek, trebalo bi da bude imperativ u pristupu ovim pacijentima, kao i
kontinuirana edukacija medicinskog kadra. Uz navedene benefite, SGLT2 inhibitori imaju potencijal
da budu dio terapijskog modaliteta kod pacijenata sa ACS.

Abstract
Sodium-glucose co-transporter 2 inhibitors (SGLT2 inhibitors) represent a therapeutic modality option for type 2 diabetes
mellitus. This group of drugs includes dapagliflozin, empagliflozin, canagliflozin, ertugliflozin and sotagliflozin. Given their
proven benefit in the scope of heart failure through clinical studies, they have also gained their place in patients with
reduced, moderately reduced, or preserved systolic function of the left ventricle. Due to the effect on both the systolic and
diastolic function of the left ventricle, and the neurohumoral activity itself, their range of use has been expanded in

84 DOI: 10.5937/Galmed2305081B